Ik herken mezelf volledig in bovenstaande quote. Ongelukkig in de baan waarin ik zat besloot ik deze op te zeggen en samen met mijn man (toen vriend) op reis te gaan. In 7 fantastische maanden erachter gekomen dat ik het roer volledig om wilde gooien en gestart met diverse (coach)opleidingen. Daar kwam ik erachter waarom ik ooit de keuze had gemaakt voor eventmanagement i.p.v. psychologie. Niet voor niks dat dit weer terug op mijn pad kwam. Nu wist ik het zeker, niks kon meer misgaan, toch? 

Toch wel... de diagnose endometriose zette mijn wereld op zijn kop met een onvervulde kinderwens tot gevolg. Ik kan wel zeggen dat mijn lijf aardig op de proef werd gesteld. Ik leerde dan ook steeds beter luisteren naar mijn lichaam en merkte dat ik (relaxed als ik altijd dacht te zijn) helemaal niet zo ontspannen was. En dan nog het mentale stuk, het verwerken van dit alles. Ik leerde naast alle leuke dingen die er in mijn leven zijn ook de sh*t te omarmen. De EN-EN mentaliteit noem ik dit. Want wegstoppen maakt dat het alleen maar harder terugkomt en meestal uit zich dit in fysieke klachten. 

Zoals ik het zie? Iedereen krijgt in het leven uitdagingen op z'n pad. De uitdaging is in mijn ogen dan ook niet 'het probleem' waar je mee te maken hebt op te lossen maar HOE je met dat probleem omgaat. Daarin begeleid ik mensen graag. Waardoor mensen weer meer vrijheid, liefde en kwaliteit van leven kunnen ervaren. En dat start bij zelfbewustwording.